ตั้งตู้บริจาครับเงินวัดไร่ขิง แต่ รพ.ไม่เคยได้รับเงินมา 3 ปี

วันที่ 21 พฤษภาคม 2568 กระแสความเคลื่อนไหวในคดีเงินบริจาคของวัดไร่ขิง พระอารามหลวง อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม กลับมาได้รับความสนใจจากสังคมอีกครั้ง หลังมีข้อมูลจากโรงพยาบาลวัดไร่ขิง (เมตตาประชารักษ์) ว่าไม่ได้รับการสนับสนุนเงินจากตู้รับบริจาคภายในวัดมานานกว่า 3 ปี ท่ามกลางข้อสงสัยจากชาวบ้านว่าเงินบริจาคจำนวนมากสูญหายไปที่ใด และใครคือผู้ดูแลเงินสดเหล่านั้น

กรณีนี้เกิดขึ้นภายหลังการจับกุมอดีตเจ้าอาวาสวัดไร่ขิง หรือ "ทิดแย้ม" ผู้ต้องหาตามหมายจับ ซึ่งมีความเชื่อมโยงกับขบวนการเงินพนันออนไลน์ โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจสอบสวนกลางได้ร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องลงพื้นที่ตรวจสอบบัญชีและเส้นทางการเงิน พบว่ามีการเปิดบัญชีรวมแล้ว 53 เล่ม โดยยังไม่เคยมีการรายงานต่อสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ

ขณะเดียวกันยังมีรายงานว่า หน่วยงานโดยรอบวัดไร่ขิง เช่น โรงพยาบาลวัดไร่ขิง (เมตตาประชารักษ์) ที่เคยได้รับเงินสนับสนุนจากวัดมาตลอด กลับไม่ได้รับงบประมาณใดๆ มานานกว่า 3 ปี สร้างความกังวลว่าระบบการบริหารจัดการเงินบริจาคมีความโปร่งใสมากน้อยเพียงใด

จากการสำรวจพื้นที่ภายในวัด พบว่าบริเวณพระอุโบสถมีตู้บริจาคจำนวนมาก กระจายอยู่ทั้งภายในและรอบนอกวัด โดยมีการแยกหมวดหมู่การบริจาคชัดเจน เช่น ทำบุญน้ำมนต์ สังฆทาน และไหว้พระประจำวันเกิด จุดเหล่านี้เป็นแหล่งรวมเงินบริจาคสดจากญาติโยมที่เดินทางมาทำบุญจำนวนมากในแต่ละวัน

ข้อมูลจากวงในยังระบุถึงบทบาทของหญิงรายหนึ่งที่มีอิทธิพลต่อระบบการเงินของวัดมายาวนาน และอาจเกี่ยวข้องกับการจัดการตู้บริจาคทั้งหมด ทั้งนี้ ข้อเท็จจริงยังอยู่ระหว่างการตรวจสอบจากหลายหน่วยงาน

นอกจากนี้ยังมีความกังวลว่า การที่โรงพยาบาลวัดไร่ขิงไม่ได้รับการสนับสนุน อาจส่งผลกระทบต่อบริการสาธารณสุขในพื้นที่ เนื่องจากโรงพยาบาลดังกล่าวก่อตั้งโดยอดีตเจ้าอาวาสผู้มีคุณูปการต่อชุมชน โดยมีเป้าหมายเพื่อดูแลสุขภาพประชาชนในพื้นที่ซึ่งมีทั้งโรงงานอุตสาหกรรมและชุมชนเกษตรกรรมหนาแน่น

สำหรับหน่วยงานอื่นๆ ที่เคยได้รับการสนับสนุนจากวัด อาทิ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (มจร.) สาขาวัดไร่ขิง และโรงพยาบาลสามพราน ก็อยู่ในข่ายที่ได้รับผลกระทบจากความไม่ชัดเจนในระบบเงินบริจาคเช่นกัน

ปัจจุบันเจ้าหน้าที่อยู่ระหว่างตรวจสอบเส้นทางเงินกว่า 300–800 ล้านบาท ที่อาจเกี่ยวข้องกับทั้งการบริหารภายในวัด มูลนิธิวัดไร่ขิง และเครือข่ายภายนอก ซึ่งประชาชนต่างเรียกร้องให้มีการเปิดเผยข้อมูลอย่างโปร่งใส เพื่อสร้างความเชื่อมั่นต่อสังคมและศรัทธาของพุทธศาสนิกชนในระยะยาว