จำต้องลุยน้ำเกี่ยวข้าว แม้ผลผลิตหายไปกว่าครึ่ง

วันที่ 4 สิงหาคม 2567 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า สถานการณ์น้ำท่วมที่ จ.พิจิตร ยังหนักหน่วง โดยที่ทุ่งวังจิก อ.โพธิ์ประทับช้าง นายสุรชัย อาสมาน หรือ “ผู้ใหญ่เล็ก” ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ที่ 9 ต.วังจิก อ.โพธิ์ประทับช้าง ซึ่งมีอาชีพทำนาและขายของชำเป็นอาชีพเสริม ต้องว่าจ้างชาวบ้านมาลงมือเก็บเกี่ยวข้าวด้วยเคียวแบบโบราณ เพราะเสียดายผลผลิตข้าว ที่ลงทุนปลูกไว้สุกงอมเต็มที่ แต่ถูกน้ำท่วม รถเกี่ยวข้าวไม่สามารถลงเกี่ยวได้

ซึ่งการเกี่ยวมือก็เป็นไปด้วยความยากลำบาก เพราะต้องลุยน้ำ และต้องทยอยขนข้าวที่เกี่ยวได้หลายขั้นตอน เริ่มจากใช้เรือบรรทุกข้าวที่เกี่ยวได้ นำไปยังส่งรถไถนาเดินตามที่มีกระบะสำหรับบรรทุก เพื่อนำข้าวออกจากนา ส่งต่อยังรถกระบะ เพื่อนำไปตากบริเวณลานตาก ลดความชื้นก่อนสู่ขบวนการนวดข้าว

ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ที่ 9 ต.วังจิก อ.โพธิ์ประทับช้าง จ.พิจิตร กล่าวว่า ในรอบการผลิตหรือฤดูกาลนี้ ตนทำนาจำนวน 3 ไร่ ได้ผลผลิตเพียงครึ่งตัน จากปกติที่จะได้ประมาณ 2.5 ตัน ซึ่งก็เท่ากับว่า ผลผลิตหายไปกว่าครึ่ง 

สำหรับ "ผู้ใหญ่สุรชัย" เป็นหนึ่งในชาวนา ที่ทำนาในพื้นที่ทุ่งวังจิก และได้รับผลกระทบจากน้ำจากฝน และน้ำจากแม่น้ำยมที่มาเร็วกว่าทุกปีเข้าท่วมนาข้าว ซึ่งปกติจะมีกำหนดเก็บเกี่ยวในช่วงกลางเดือนสิงหาคม แม้ส่วนราชการทุกฝ่ายจะให้การช่วยเหลือด้วยวิธีการต่างๆ รวมถึงการสูบน้ำด้วยเครื่องสูบน้ำขนาดใหญ่ ที่ยังคงเดินเครื่องสูบอยู่ในขณะนี้

แต่ด้วยฝนที่ตกต่อเนื่อง ส่งผลให้นาข้าวในพื้นที่ลุ่มต่ำกว่า 3,000 ไร่ เริ่มได้รับความเสียหายจากน้ำท่วม นานกว่า 1 สัปดาห์ ชาวนาอย่างเช่น "ผู้ใหญ่สุรชัย" จึงเลือกที่จะลุยน้ำเกี่ยวข้าว เพื่อเก็บเกี่ยวผลผลิต แม้จะได้น้อย ก็ยังดีกว่าปล่อยให้ข้าวเสียหายทั้งหมด