วอนช่วยน้องจูน เด็กหญิงลูกครึ่งวัย 10 ขวบ อยู่กับยายปั่นจักรยานไปขอข้าววัดประทังชีวิต
วอนช่วยน้องจูน เด็กหญิงลูกครึ่งวัย 10 ขวบ อยู่กับยายปั่นจักรยานไปขอข้าววัดประทังชีวิต
วอนช่วยน้องจูน เด็กหญิงลูกครึ่งวัย 10 ขวบ ปั่นจักรยานไปขอข้าววัดประทังชีวิต วันไหนไม่มีต้องกินข้าวกับมาม่าและกล้วยสุก อยู่กับยายอาชีพรับจ้างจะให้เรียนถึงแค่ ป. 4 เพราะไม่มีเงินส่งต่อ
(29 มี.ค.67) เด็กหญิงณิชานันท์ น้องจูน เด็กหญิงลูกครึ่งวัย 10 ขวบ ที่ต้องมาอยู่กับยายตั้งแต่คลอด เนื่องจากแม่ไปทำงานต่างประเทศแล้วมีสามีเป็นชาวต่างชาติเกิดตั้งท้องขึ้น เมื่อท้องแก่ใกล้คลอดก็ถูกส่งกลับมาคลอดยังประเทศไทย จากนั้นผู้เป็นแม่ก็ออกไปทำงานและหายหน้าไป ปล่อยให้ยายต้องดูแลน้องจูนมาลำพัง ส่วนยายเองมีอาชีพรับจ้าง ที่มีงานบ้างไม่มีบ้าง อาศัยเงินผู้สูงอายุกับบัตรคนจนมาใช้จ่ายค่ากินค่าอยู่ค่าเช่าบ้านค่าน้ำค่าไฟ แบบอัตคัด
แม้จะมีฐานะที่ยากลำบากแต่น้องจูนเป็นเด็กนิสัยดีเรียนดี เป็นเด็กขยันในแต่ละวันก่อนไปโรงเรียนจะปั่นจักรยานระยะทางเกือบสองกิโลเมตรจากบ้านเพื่อไปขอข้าวที่วัดมากินในมื้อเช้าก่อนไปโรงเรียน จากนั้นในช่วงเพลก็จะปั่นจักรยานจากโรงเรียนไปรับกับข้าวจากวัดเช่นเดิมเพื่อเตรียมมาไว้เป็นมื้อเย็น แต่หากวันไหน ที่พระบิณฑบาตรได้น้อยหรือไม่ได้เลย พระที่วัดก็เมตตาให้ขนม นม หรือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมาให้ และแบ่งเงินมาให้พอซื้ออะไรกินไปวันๆก่อน
แน่นอนหากวันไหนไม่มีกับข้าวหรืออาหารต่างๆจากวัดสองยายหลานก็จำต้องกินข้าวกับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป กล้วยสุกคนละลูก แบบนั้นทั้งวัน ส่วนจะอร่อยหรือไม่อร่อยไม่รู้แต่เพราะไม่รู้จะกินอะไร เลยจำต้องกินกันแบบนั้นเป็นประจำ โดยทั้งสองอาศัยบ้านเช่า หมู่ 2 ตำบลคณฑี อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร ในราคาเดือนละ 800 บาท
น้องจูน เล่าว่า นอกจากในแต่ละวันต้องปั่นจักรยานไปขอข้าวที่วัดมากินกับยายแล้ว ก็จะใช้เวลาว่างช่วยยายทำงานบ้าน โดยเฉพาะการซักผ้าที่ต้องทำเองทุกขั้นตอนตั้งแต่ซักและนำไปตาก หากวันไหนผ้าเยอะกองโตก็จะต้องหยุดเรียนมาซักผ้า ส่วนกับข้าวที่ไปขอจากวัด วันนี้ไม่ได้มา เนื่องจากกับข้าวที่วัดมีน้อย พรุ่งนี้ต้องไปขอใหม่ เลยต้องกินข้าวกับกล้วยสุกไปก่อน
สิ่งที่น้องจูนอยากได้ตอนนี้คือข้าวมาไว้หุงกินกับยาย ส่วนเรื่องเรียน ยังไม่รู้เลยว่าจะไปอย่างไรต่อ หากยายไม่มีเงินให้เรียนต่อก็ต้องไม่เรียนเพราะไม่มีอะไรไปเรียน แม้ใจจริงจะอยากเรียนก็ตาม
ขณะที่พูดคุยกันอยู่เป็นเวลามื้อเที่ยงพอดีน้องจูนจึงต้องออกไปยังวัดปราสาท ตำบลคณฑี อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 2 กิโลเมตร เพื่อไปขอข้าวที่วัดมากิน แต่ปรากฏว่าเมื่อไปถึงวัด พระที่วัดบิณฑบาตรได้น้อย ไม่มีกับข้าวพอที่จะแบ่งให้น้องจูนกับยายได้ แต่พระก็พยายามไปค้นหานมกล่องมาให้และมอบเงินจำนวนหนึ่งให้น้องจูนไปซื้ออะไรกินกับยายไปก่อน
พระขจร อินทปัญโญ พระลูกวัด เล่าว่า อาตมาบวชมาเดือนครึ่งก็จะเห็นพระที่วัดนำข้าวปลาอาหารที่บิณฑบาตรมาได้ให้น้องจูนประจำ ตนเองก็ได้แบ่งให้เช่นกัน โดยน้องจูนนั้นมีฐานะยากจนจริงๆ ทำให้เกิดความเมตตาและให้กับข้าวที่บิณฑบาตรมาได้ให้ไปทุกวัน โดยจะให้ในรอบเช้ากับรอบเพล หากวันไหนบิณฑบาตรไม่ได้ก็จะให้นมบ้างปัจจัยบ้างแบบนี้เรื่อยไป
ขณะที่นางทองเหลือง อายุ 62 ปี ยาย เล่าว่า ด้วยฐานะที่ยากจนรับจ้างทั่วไป ไม่มีเงินพอที่จะใช้จ่ายก็ต้องให้หลานไปขอข้าวที่วัดมากิน ตนตั้งใจจะให้เรียนแค่ ป. 4 เพราะตนไม่มีเงินส่งให้หลานเรียน แต่หลานเองก็อยากจะเรียนให้จบป. 6 ก็ยังไม่รู้จะหาเงินไหนมาส่งเรียน ตนอยากให้ช่วยเหลือแค่ข้าวที่จะมากินกันในบ้านและมีเงินส่งหลานเรียนให้จบก็พอ ไม่ขออะไรมากขอแค่นี้จริงๆ
ในช่วงหนึ่งขณะที่น้องจูนจะปั่นจักรยานไปขอข้าวที่วัดนั้น ผู้สื่อข่าวได้ขอขับรถไปส่งเนื่องจากสภาพอากาศที่ร้อนจัดและระยะทางไกลพอสมควร น้องจูนเล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า หนูอยากเรียนสูงๆโตจะไปจะได้มีอาชีพดีๆทำ จะได้เลี้ยงยายได้ ถ้ายายจะให้ออกจากโรงเรียน ถ้าจำเป็นก็ต้องออก หากมีคนช่วยเหลือได้เงินเยอะๆจะไปซื้อที่ให้ยายไปสร้างบ้าน ยายจะได้ไม่ต้องเช่าบ้านเขาอยู่ และจะนำเงินไปเรียนหนังสือต่อไป
